واقعآغصه هم خواهد رفت!

من غصه ها رو رعدو برقاي زندگي ميدونم درسته که آدمو ميترسونن ولي تا اونا نباشن باران نميباره و زندگي بي آب بي معني ميشه و فنا. به بعد غصه ها فکر کنيم و رنگين کمان زيبايي هايش را ببينيم. سختي هاي زندگي رو ما غصه ميبينيم در حالي که اگه اونا نباشند ما اراده ي هر کاري رو از دست ميديم.پس سختي ها رو شيرينيه زندگي بدونيم نه غصه...