oh...خانم کلهري رنگ مناسبي براي نوشتن انتخاب نکرديد...مطالب جالبي بود واقعا ،من خودم دو هفته اول دانشگاه رو اصلا فراموش نميکنم چون تا مرز انصراف رفتم و تنها عامل مشاوره اي زندگيم خواهرم بود
شايد يکي از دلايلش اين بود که انتظاراتم با جو دانشگاه کاملا متفاوت بود...
يادم نميره که روز اول فرهاد رو اقاي نامجو صدا زدم بعداز يه مدت اونقد باهم صميمي شديم که بيشتر وقتمون رو با هم بوديم ...يادش بخير............
