نظرات ياداشت تنهايي در دانشگاه - وبلاگ دانشجويان رشته راهنمايي و مشاوره دانشگاه رازي

+ نازنين صيدي

صفورا مطلب علمي مي ذاري آدم حس نوستالژي بهش دست مي ده. يادش بخير دانشگاه!!!
و همچنان سلام به تنها بازديد کننده وبلاگ! خوبيد آقاي جليليان. من يه مدت رفته بودم مهموني! جاي دوستان خالي. ولي وبلاگو سپردم به صفورا. گفتم حواسش بهش باشه. حالا جو دانشگاه با انتظارات کي سازگار بود؟!!!!!!!! بنده ديگه هيچي نمي گم. بعضي وقتا بايد شرايط رو بپذيري! فقط شما اين جو دانشگاه رو واسه پسرعمه هاتون توصيف کنيد که اونا هم تا مرز انصراف پيش نرن! مثل ما افسردگي نگيرن

پاسخ

برو بابا تو چه غمي داشتي اول دانشگاه ور دل بابا مامانت نشسته بودي مادور از وطن بوديم بهمون سخت گذشت.حال مي كني چقدر خوب از وبلاگ مراقبت كردم؟جايزه ي من يادت نره