درود بر قبله ي عالم خودمان
حمد و سپاس خداي عزوجل راست که قبله خان پست هاي نهاني را رها کردندي و در انظار عمومي در و گهر فشانيدندي .
چنانکه به بصر مبارک رسيد وبلاگ دارالفنون همايوني آخرين نفس ها را بر مي آورد در ميان جمعي از معدود ياران گزيده دارالفنوني. چند باري قصد کرديم تيغ از نيام کشيده و سر از تن اين زبان بسته جدا نموده و تخته بنماييم در اين سراي را اما باز هم شکيبايي پيشه نموديم و فرموديم تحفه اي باشد از ايام شباب خويشتن و ياران براي تلخند هاي ايام کهنسالي.
اندر حکايت آن طفل و آن پدر و آن سراي همي ببايد گفتن که چنين است که فرمود. حاليا ما که ايامي بيش در آن سرا ماندگار بوديم به مدد کبوتر هاي سپيد رقعه رسان که همانا ياران کهن هستند اخباري چند من باب محتسبان دغل پيشه دريافت نموديم و نيک دريافتيم که آن سراي ديگر نه سراي کبوتراني چون ماست . آن چنان که ديگر ياران نيز يک به يک بال گشودندي و پرواز کردندي و ما را انتظار وفايي نيست ز ايشان به سبب دورنگي ها و بي مهري ها که بر ايشان برفتندي.
از حيث غروب خورشيد بدخشان در آن سراي و خيانت هاي برخي وزرا و غيبت هاي برخي ديگر و توطئه ي رعايا عنقريب است که اساس آن سراي از بيخ کنده شود و دامنه شورش هاي مردمان ليبيايي به آن مرز و بوم کشيده شود.
به اميد آن روز که هر مرز و بومي از لوث وجود محتسبان دغل پيشه پاک شودندي