وبلاگ دانشجویان رشته راهنمایی و مشاوره دانشگاه رازی
باران دوباره عشق را
با اشک خود تر می کند اینجا کسی شعر مرا با غصه پرپر می کند باران چقدر بی منت است دل را معطر می کند با آمدن چشم مرا عاشق تر از من می کند در کوچه های بی کسی با یاد تو سر می کنم اینکه تو دیگر نیستی آرام باور می کنم... باران برای لحظه ای شعر مرا بر می کند شاید که او حس مرا اینگونه باور می کند باران برای لحظه ای دست مرا رد می کند او در وصال یار من دل را مردد می کند در کوچه های بی کسی با یاد تو سر می کنم اینکه تو دیگر نیستی آرام باور می کنم...
نوشته شده در چهارشنبه 90/2/7ساعت
10:5 صبح توسط حمیرا ویسی نظرات ( ) |
Design By : Pichak |